Al PAcino ve Robert De Niro gibi iki büyük usta aslında iki yalnız kurdu temsil etmektedir, hayatta esas planları hariç her türlü planı profesyonelce yapmışlardır da bi tek kendi hayatlarını kurtaramamışlardır...
insan küçükken özenir bu tarz ensesi kalın yalnız kurtlara,
ama onların her zaferinin aslında hayattaki asıl yenilgilerini maskelemek olduğunu anlar insan zaman geçince.
esas olan hırsızcılık polisçilik oynamak değildir halbuki, sevdiği kadınla yaşayabilmektir,istediği hayatı yaşayabilmektir.
o tarz bi adam olduğunda da o kahve sahnesinde masanın gerisinden aslında hiç bir şey kazanmadığını bilerek o iki kurdu dinlemektir bu şarkı eşliğinde... http://www.youtube.com/watch?v=YwIb7LnP7fo
