sunni diye sevgilisinden ayrılan insanın sunni versiyonudur.
Malesef ki kötü bir durumdur.
Farklılıklar aşka engel olmamalı vs diye demagoji yapmayacağım.
Burada kötü olan şey esasında farklı olmayan Sunni Türklüğün ve Alevi Türklüğün zaman içerisinde sosyal ve siyasal meselelerden dolayı ayrıştırılmış, farklılaştırılmış olmasıdır.
Alevi dağlarda yalnızlığa itilip cehaletle başbaşa bırakılırken sunni şehirlerde, kasabalarda molla cehaletine mahkum edilmiştir. Alevi'nin dedesi dağ başında aklını üşütmüş, sunninin şeyhi arap yatağında beynini yemiştir. Olmayacak hurafeler, farklılaşmalar olmuştur. Cumhuriyetle birlikte bu farklılaşmaların yok olacağı umudu serpilse de her yere, ne olmuş? önceden padişah'ın girdiği kardeşler arasına bu sefer de Sağcı siyasetçilerle (onların getirisi yobaz dinciler) solcu siyasetçiler (onların getirisi moskof köpekleri) girmiştir. böylelikle danışıklı dövüşle Türk Milletinin uluslaşması zaman içerisinde adım adım kesilmiştir. (Allah Mustafa Kemalden, bu coğrafyada Müslümanlığın birliğini sağlamaya çalışan büyük Türkten razı olsun)
Bu ayrılıkların esasında manasız olduğunu da Pir Sultan Abdal'ın şu seslendirilmiş dizeleriyle rahatlıkla kanıtlayabiliriz.
bu dizeler Sunnilerin de alevilerin de ortak değerlerini seslendirmektedir. Çünkü Türk kültürü birdir, güzeldir, sevgidir, aşktır, Allahtır, Muhammettir, Alidir.
Yezitlerin veya yezitleri kullanarak yezitlere karşıyız diyerek yezitlik yapanların ayrımlarıyla yıkılacak gibi değildir.
