bu başlığa yazanlara hep sövmüşümdür. ama gel gelelim artık kendimde nasipleceğim bu küfürlerden.
--spoiler--
itiraf denen şey günümüzde bir çeşit günah çıkarmadır. sanki birilerine anlatınca veya bir mecrada paylaşınca insan günahlarından arınmış hisseder kendini. kendime gelince beni bilen bilir özü sözü biri olan kimseyimdir. yalan dolan bilmem yani kendime yakıştırmam. yalan söyleyen insanlardanda irenirim. karşımda hiç değeri kalmaz. yalan derken pembe yalanlar bunların dışında tabiki. eee itiraf nerde diyorsunuz içinizden. ben deniz malın önde gideniyim bunu yalnız ben değil herkes biliyor beni tanıyan. karpuz kabuğu seven bir hayvanım ben. anlayın yani. hırslı, hırslı ve de hırslıyım ama zindanda kalan herkes gibi biraz asabiyim haliyle. beni tanıyanlar bilir ben biraz uçuk kaçık ütopik yaşarım. her seferinde 10 bin fite çıkar ve aynı keyifle yere çakılır ve oturur bunun üzerine bir sigara yakarım. artık gitmek istercesine hiç usanmadan tükenmeden içerim o sigarayı. deselerki yarın öleceksin derim ne var herkes bir gün ölecek anlayacagınız yaptığım hatalardan kendimi o kadar sorumlu tutuyorum ki kendime bile acımıyorum . bıkkınlık hat safhada üretici bir bireyken tüketici bir bireye dönmek ve bu tüketiciliğin insanın üzerinde bıraktığı etki anlatılmaz yaşanır. ben ki yarını hiç bir zaman düşünmeyen ben şu an 1 saat sonramı bile düşünmeye mahkum ettim kendimi. neyse beni tanıyanlar bilir ben yaşadım mı doyasıya yaşamadımmıda ölesiye.
--spoiler--
