aşık olunduktan sonra kar yağdığında o yağan kar var ya pembe, pembe dedirten insandır. Onu görebilmek için dünya için küçük maşuk için büyük hamleler yapılır. Onun yürüdüğü yoldan onu görebilme ihtimaliyle yürümek gibi. Ama kavuşulmaması gereken insandır. Zira kavuşulduğunda o saçlar o alna o kadar da güzel düşmüyordur, kirpikleriyle kirpik dipleri arasında aslında şiir yazmaya değer bir ton farkı yoktur. Güzel olan kavuşmak değil kavuşana kadar midendeki kelebeklerin uçuşmasını dinlemektir.
