Üniversite, burjuvazi için, toplum üzerindeki ideolojik hegemonyasını sürdürmesinde ve iktidarını toplum yaşamının her düzeyinde devam ettirmesini sağlayan kurumlara kendi ölçütlerine göre nitelikli idareciler vs. yetiştirmesinde vazgeçilmez öneme sahiptir. Sömürü düzeninin ihtiyaçlarına göre şekillenen üniversiteler reforme edilerek insanlığın gelişiminin birer aracına dönüştürülemez. Üniversiteleri kapitalizmden kurtarmak, işçi sınıfı ve ezilenleri kapitalist sınıfın hakimiyetinden kurtarmaya bağlıdır.
Toplum üzerinde bir asalak gibi yaşayan sömürücü sınıfı bir sosyalist devrimle tasfiye etmek az şey değildir. Ancak esas sorun bundan sonra başlar. Sosyalizmin inşası, planlı bir ekonomiye, üretici güçlerin kendisini dizginleyen kapitalist üretim ilişkilerini aşarak hızla gelişmesine, muazzam bir sosyalist önbirikime gereksinim duyar. Bu süreçte kuşkusuz toplumun üniversitelerine büyük bir rol düşecektir. Bunlar Özgür emekçiler üniversiteleridir. işçileri üretimin tekyanlı bilgisine mahkum edip makinelerin kölesi haline getiren üretim anlayışlarından işçilerin zihinlerine nüfuz etmiş en küçük burjuva önyargılara kadar kapitalizmin bütün tahrifatlarını ortadan kaldırmak üniversitelerin görevleri arasında olacaktır.
Üniversite hak ettiği yeri sosyalizme yürüyen böyle bir toplumda bulacaktır. Özgür emekçiler üniversitesinde yabancılaşmış bir üretim mekanizmasının ihtiyaçlarına göre değil toplumun gerçek ihtiyaçlarına göre şekillenen bir anlayışıyla eğitim ile üretimi birleştiren mekanizmalar sayesinde eğitim politeknik olacaktır. Politeknik eğitim ya da üretim kavramlarından sadece sanayi üretimi süreçlerini anlamak kapitalizmin bize dayattığı önyargıların etkisinde kalmanın bir sonucudur. insanların kültürel, düşünsel ihtiyaçlarını karşılayacak etkinlikler de üretim alanına dahildir. Bu durumda politeknik eğitim, kapitalizmin kafa ve kol emeği arasında yarattığı doğal olmayan ayrımı ortadan kaldıracak, fabrikadaki işçi temsilcisinden kültür emekçisine kadar üretici toplumun her kesiminden temsilcinin politeknik eğitim sürecine katıldığı, üniversite ile toplumu kaynaştıran yapıları hayata geçirecektir.
Eğitimin planlamasında eğitim görenler de söz sahibi olacak, üniversitenin idaresi özyönetim kurullarıyla gerçekleşecektir. Bu koşullarda edilgenlik anlamı barındıran, mutlak bir öğretmen/öğrenci ayrımı anlayışına dayanan öğrenci kavramının da geçerliliği kalmayacaktır.
Üniversite idaresinin özyönetim organlarınca gerçekleştirilmesi idari mekanizmaların demokratikliğini garanti altına aldığı gibi, üniversitede özyönetim mekanizmalarında yer alan gençliğin burada edindiği deneyimle toplumun özyönetimine de etkin bir biçimde katılacaktır.
Özgür emekçiler üniversitesi tamamen özgür ve demokratik yapıda olacak, politik propaganda özgürlüğü herkesin hakkı olacaktır. isteyen herkes üniversite eğitimi görebilir. Bu eğitimin, beslenme, barınma gibi ihtiyaçların karşılanması da dahil, parasız olacağını söylemeye bile gerek yok.
Böyle bir üniversite, uzak bir geleceğe havale edilmiş bir hayal değildir. Özgür emekçiler üniversitesi kapitalist üniversitenin bir alternatifidir ve bu alternatifi oluşturmak için bugünden mücadeleye başlamak mümkün ve gereklidir. Taleplerimiz ve taleplerimiz etrafında öreceğimiz mücadele, bugünü geleceğin özgür olarak birleşmiş üreticiler toplumunun üniversiteleriyle, özgür emekçiler üniversitesiyle birleştirecektir.
