Nasılda ızdırapdı sana yaşamak
Zaman içinde zamanla yarışmak
Çaktırmadan hayata usulca
Kıyılarından varma telaşı huzura
Keskin bakışlarınla ittifak dilin
insan olmaktı esas olan
Önemi yoktu farklı dilin,dinin
Olmadı çocuk olmadı...
Günahlara bulaştın çok geçmeden
Karartıp güneşi gecelere karıştın
Işıksız caddelerde yol kestin
Olmadı çocuk olmadı...
Hatalar duldur herkes kullanır
Kimseler sahiplenmez demedim mi çocuk?
Birer birer katlettin duyguları
Çarmıha gerdin kimi
Diri diri ateşe atmadın mı çocuk?
Çocuk....
Şeytandan daha günahkar zihnin
Zikrindeki tövbeler tutarsız
Ağıtlar,pişmanlıklar yersiz
Kalırsın kimsesiz demedim mi çocuk
