annelerimiz binbir zorlukla sobanın üstündeki güğümde suyu ısıtır, mavi leğende ılıştırır sonra içine oturturdu bizi, elinde lif, o zamanlar şampuanda yok tabi, sabunla bir güzel yıkardı, ha su boşa gitmesin diyede biz çıktıktan sonra içine çamaşır atar birde onları yıkardı, sonra sen alelacele çıkıp sobanın arkasına geçer ısınmaya çalışırdın, vay be ne güzel günlerdi.. iyi ki ezikmişiz, iyi ki ezik olarak büyümüşüz, yoksa insan olduğumuzu bilmezdik.
