"Sözlüküüm" seviyorum be sözlük..
liseli tribi yaşıyorum son senemde bile. arka sıramda oturuyor çok yakınız ama söyleyemiyorum sevdiğimi. Hergün konuşuyoruz, gözümün içine bakıyor konuşurken ama olmuyor. içip içip sınıfın kapısına dayanacağım artık. hatta inanırmısın bir keresinde;
ben:j
sevdiceğim:s
yarimin sıra arkadaşı:a
yanındaki arkadaşıyla konuşurken duydum bide utanmadan laf dinledim. Bunlar tabi arkada oturuyor.
a: "çok yakışıyorsunuz aga cidden söyleyim mi"
bizimki utandı mı noldu tiksindi mi bi an bilinmez
s: "söyleme aga giderim bahele "
sonra bu a sırtıma vurdu: julietineltisi!
j: he noldu söyle?
baktım benimki en ön sıraya oturmaya gitti.
a bakındı gitmiş sevdiceğim.. a "yok bişey" dedi önüme döndürdü beni
kuşkuya düşüyorum sözlük bu kadarcık şeyle ümitleniyorum. Bizimde bir hatunluk gururumuz var gidip söylemek zor. Bunun yanlış anlaşılması var, gururu var, görmemişliği var, hatta sevmiyor olabilir kısmı var ki en tehlikelisi bu.
Hiç biri değilde bugün tam 40 dk yanıma oturdu gülmüyorum diye gözümün içine baktı salak salak espriler yaptı güleyim diye. Çok mutluydum ama sırf yanımdan gider diye gülemedim bile be sözlük. Napiim ben şimdi? hı? Ergenliğim tuttu yine sölükcüm öptüm seni. Herkese çok selam söyle. onlarında selamı var. hadi görüşürüz.. sana da sana daa..
