bütün gün misafirlikte el altından cimciklenmiş, pasta yer mi sorusuna annesinin yedi ya daha ne yicek lafına karşılık yicem ya banane derken annesinin gözündeki kırmızılığı farkedip içine korku salınmış çocuktur. misafirlikten kalkılır yol boyunca anne gereksiz lafa tutulur, ama anneler unutmaz. evde sopanı bi güzel yiyip en yakın döşeğe kendini atarsın. o huzur eminim dünyadaki en mükemmel hafiflik duygusudur. o duyguyla uyuyakalırsın. uyandığında baba gelmiştir ve tabiki cebinde çokokrem vardır, dayak mayak unutulur hayata kaldığın yerden devam edilir. *
