sağ ve sol kavramını iyi idrak edememiş otobüs şoförü cümlesi.
hiçbir zaman boş olmayan, bırakın boş olmayı ayakta rahatça seyahat edebilmenin bile lüks haline geldiği şehir içi otobüslerde sıkça tekrarlanır. cümle başına yumuşatıcı olarak ''abiciğim'' , ''ablacığım'' , ''gençler'' , ''arkadaşlar'' getirilerek , işlevsellik sağlama çabasındaki kör şöfor , fazladan alacağı birkaç kişilk ücret için içerdekilerin analarını bellemek istercesine , ''sağlı sollu yanaşalım'' isteğinde bulunur. afrika sıcaklarının etkisi bir yandan , işe veya okula geç kalma telaşı bir yandan derken , bu malca istek istif edilmiş yolculara yöneltilen nacizane bir istek gibi görünse de , ''akraba mı olacağız lan y..rraaaam! ne sağ solu?'' * gibi bir karşılık alması muhtemel aynı zamanda. - ki almıştır birkaç sefer. ben gördüm -
bir kural olarak , bu cümlenin kurulması için otobüste sağlı sollu yanaşacak yer olmaması gerekir. yani şehir içi otobüs şoförü iseniz baştan kaybetmeniz , küfür yemek için hayvani bir çaba ve geberesiye bir gayret içinde olmanız gerekir. küfürü sonuna kadar hak eden bu kör köstebek şoföre , hakkını teslim etmek her türk gencinin boynunun borcudur. üstte belirtilen gibi bir karşılık , şoförü tatmin edecektir... zaten yer olsa yanaşırız gavattır. sağğlı sollu yanaşanın... neyse lan bir şey demiyorum....
