guiseppe'nin ölümünden sonra hapishanedeki herkesin gazete parçalarını yakıp dışarı attığı bir sahne vardır. sinema tarihinin en başarılı duygu yüklü sahnelerindendir belkide o sahne. ayrıca daniel day lewis'in serbest kaldığını duyunca mahkemeden masalara basarak koştuğu sahne karizmasının tavan yaptığı andır.
