Tanıtım filmleri ve reklamları, oynanışından daha eğlenceli olan oyun. Her geçen sene daha fazla özellik ve gerçekçilik kazanır Sims Serisi.
Youtube'da izlersin trailer'ını, "Ulan kesin alıcam ya da indiricem" dersin. Yeni saç modelleri ve eşyaları gördükten sonra tamamdır her şey, bi bok yoktur devamında. Müzik kariyeri yapsan, festival konserine maksimum altı kişi gelir, evde parti verirsin, insanları müzik setinin önünde dans ettiricem diyene kadar herkes başka bi yana saçılır derken içlerinden bi tanesi siktir olur gider ve sağ üst köşede onun gittiğine dair bir bildirim çıkar. Çocuğun doğum günüdür pasta üfletirsin, herkes gelir bağırır, ellerinde türlü şeyler sallar ve düdük öttürürler. Çocuğun babası ise, boxer donuyla mutfakta waffle yapıyodur, getiremezsin adamı bi' türlü çünkü açtır. Kendine çok yakışıklı bir sim yaratmışken, onun çocuğu göte benzer, onun çocuğu daha da kötü bir bölgesine benzer insanın ve giderek aile soyu çirkinleşir. En yakın arkadaşın zırt-pırt arar, eve gelir, türlü yerden çıkar. Bi süre sonra o kadar sıkılırsın ki, kendi kocanı-karını arkadaşınla kırıştırtırsın. Simleri yaşlanınca çekemezsin, ölsünler istersin tez vakit, çok canını sıkarlarsa havuz merdivenini silmek, sim'i, bir adet ocakla dört duvar arasında bırakmak gibi yollara başvurursun.
Evi kurup oyuna geçmeme sürecini söylemiyorum bile.
Sims sıkıcıdır. Çok sevilir ama sıkıcıdır.
Dur canım çekti. indirip oynıyayım. Bebek yapayım, sonra da bebeği mutfak zeminine bırakayım.
