sana sayfalarca yazılar yazdım. hiçbirini göndermedim. duruyorlar öyle. niye göndermedim? çünkü sana hiç bir anlam ifade etmeyeceklerini düşündüm. boş yere ihtiras-tutku vs duygularına kapıldığımı, gerçekçi olamadığımı düşünücektin. olsun ben yine de yazdım. hep te saklıycam onları.
hiç bir zaman aynı boyutta yaşayamadık sevgimizi gerçek hayatta. ben en tepedeyken de en dipteyken de sen hep yerin en düz yerindeydin ve hayatını yaşamaya devam ettin. ne ben aşağı inebildim, ne sen yukarı çıkabildin ey kalbim. sana hiç ulaşamadım ama inan seni hep sevdim öyle çok öyle inançlı sevdim ki. ama gerçek olamadım senin gözünde. şimdi de konuşamıyorum. susuyorum sonsuza dek. ne bu sana inattır, ne de intikam. sadece sana verdiğim yıllarıma saygıdır. daha da üzmem seni.
