ezik insandır. medeni cesaretinden şüphe ettiğim o koskocaman güruhun bir parçasıdır en nihayetinde. ses tonuma hakim olamam veya diyalog esnasında konu tıkanırsa ne yaparım paranoyasının hakim olduğu -insan mı diyeyim, ne diyeyim bilmem- varlıktır. bu fukaralar bırak karşı cinsle konuşmayı, hemcinsiyle bile muhabbet etmeye muktedir olamayan asosyal sıfatını layığıyla taşıyan pespayelerdir.hayatta ayakları üzerinde durmayı becerememiş, hep birşeyleren çekinmiş, ''yanlış yaparsam rezil olurum'' düşüncesiyle kendini yiyip bitirmiş sorunlu kişiliklerdir aslında. basit bir problem değil anlayacağınız ve benim anlatabileceğim en azından. lakin hayatın basit bir işlem olduğunu anlayabilmiş insanın böyle çekinceleri olmaz.
he tabi biraz abartılı eleştirsem de bir mesajla işini halledebileceğini düşünüp, uzun diyaloglar kurmanın yaratacağı kontör israfını veya faturanın kabarması ihtimalini gözönünde bulunduran insanlar da vardır. bunları tenzih ederek sosyolojik bir tahlilde bulunmak istedim. yoksa bu eylemi gerçekleştiren herkes için geçerli değil bu hissiyatlar, aşağılamalar, yerden yere vurup bin pişman etmeler.
