eleştirilerin aksine sosyalist görünümlü partilerin hepsinden daha fazla işçiyi bünyesinde barındırmaktadır. adından mıdır, bilemem. ben olanı söylerim.
atatürkçü veyahut kemalist bir siyasi hat izlediği için nedense, "nasyonal sosyalist", "faşist" gibi kavramlarla sıkça nitelendirilebilmektedir. ancak burada iki dakika durup, bu nitemelerin sahibine veya kaynağına bakmak gerek.
dünya'da ulusalcı her siyasi hareket nazici midir?
dünya'daki marksist partileri atatürk devrimini nasıl yorumlamış, işçi partisi nasıl yorumluyor?
atatürk, kemalist gibi kavramlar faşistlikle eş değer midir?
yukarıda bahsettiğim nitemeleyi yapanların, bu sorulara bilimsel, nesnel düzeyde cevaplar verebilmesi zor görünüyor.
maalesef ki, yeni yetişen genç sosyalist kuşaklar çok birikimsiz. bunda sosyalist görünümlü partilerin de payı var. sosyalist partiler, birikimsiz gençler yetiştiriyor. bir nevi, cehalet sarmalını el ele örüyorlar.
sonra da, atatürkçülük=faşizm, ulusalcılık=nasyonal sosyalizm eşleştirilmelerine sıkça rastlamak kolaylaşıyor.
işin diğer ve belki de çok daha önemli olan boyutunda ise; emperyalist tekellerin ulus devletleri parlaçayıp, yutma tasarılarına direnenen kuvvetlerin belli merkezler ve emperyalist ideologlar tarafından, "faşistlik", "vesayetçilik", "darbecilik" gibi kavramlarla yaftalamanları gerçeği var. sosyalistler arasında, emperyalizmin ideologlarının saçtığı zehirleri bolca tüketenler var. benden söylemesi.
lafın kısası, her milliyetçilik; nasyonalizm sosyalizm demek değildir. milliyetçiliği siyaset kuramcıları, ezen devlet milliyetçiliği( nazizim gibi) ve ezilen dünya milliyetçiliği( atatürkçülük, bolivarcılık gibi)olarak kategorilendirmektedir. meselelere yüzeysel yaklaşmayınız derim. siyasal eleştiriler bilimsel düzeyin altına düşünce hiç çekilmez ve ciddiyetsiz bir hal alıyor.
