öncelikle bu zihniyetteki kişinin her sevgili denecek kadar çok sayıda kadın hayatından geçip gitmekteyse bu kişiyi * tebrik etmek gerekir; zira zihniyetinde hepimize göre çarpıklık bulunan bu insan evladı bu çarpıklığına rağmen * maşallah evleninceye kadar olan dönemi hiç de boş geçirmemiştir.* ancak bu olay pratikte öyle her sıfatıyla betimlenecek kadar bol sayıda sevgiliyle yaşanmaz. bakire bir dişi ile evlenme isteği ne kadar doğalsa bu isteğe sahip sıradan insanın hayatında birkaç* sevgilinin girip çıkması da doğaldır. bu kişi genellikle evlenme vaadiyle bakire sevgiliyle yatıp onun bekaretini alan; sonra da gidip bir zaman sonra ondan vazgeçen bir herif değildir ve böyle olduğu sürece en azından bu sebepten ötürü bu kişilere saygı gösterilmesi gerekir. eğer bu gruba dahil bir kişi, kendine bir eş bulmuşsa ve o eş bakireyse ve bekaretini evleneceği insana saklama kaygısındaysa erkek de evlenmek için aradığını bulmuş olur. burda sorun niye erkekte aranmaktadır; aslında belki de bu durumun sorgulanması gerekmektedir. niye denecek olursa sevgilim dediğin ve bu gerekçeyle yatağına girdiğin herife kendinle evlenme düşüncesini niye yerleştiremezsin? ve zaten sen daha yatarken bunu onun kafasına yerleştirmediğini bilmez misin? diye sorulmalıdır o yatılan "sevgili"ye... aslında bu erkeklerin aradığı şey birçok kişinin düşündüğü gibi ilk olma sevdasından öte bağlılıktır ve o yattığı "sevgili"lerin kendisinden önce de ve daha önemlisi kendisinden sonra da mutlaka gidip başkalarıyla yatacağını bilir ve bile bile de o sevgili ile evlenmek de istemez. bu erkekler, kadınların gerçeği bilip de duymak istememeleri sebebiyle sırf hormonlarını tatmin amaçlı hayatlarına aldıkları kadınlara da sevgilim deme riyakarlığını göstermek zorunda kalan erkeklerdir ayrıca. zaten yattığı kişiye dair beslediği his gerçekten aşk/sevgi olsa bakire ya da değil başka bir eş arar halde olmayacaktır artık, zaten o an itibariyle "eş"i hayatında mevcuttur...
