haiku gibi olmalı... kısa, açık, net. saf ve nisyansız, sade...
ama bunu başarabilen insanlar zaten filozof olduğu için, o konuya hiç adım atmak istemiyorum. düşünmek, yani gerçek manada düşünmek, tanrı'ya şirk koşmaktır. zira bir düşünce yaratılır, idealarla, argümanlarla ve kanıtlarla beslenir, büyütülür, insanlara yayılır ve eğer önü alınamazsa bir toplumsal harekete dönüşür.
düşüncelerimiz, kendi yarattığımız dinlerdir ve onların tanrısı da, peygamberi de bizleriz amma, eğer tanrı da bizsek, peygamber de bizsek, düşüncelerimizin antitezi, kimin şeytanı? bir antitezin de bir düşünce olduğundan yola çıkarsak, bu şeytan, kimlerin tanrısı?
