o nesil (bkz: yeni ayakkabısını utanarak giyen efsanevi nesil) dir ayrıca.
sabah taso sesleriyle uyanıp önce pokemon izler ardından tasolarını küçük ceplerine koyar. sokakta kaldırım taşlarında en değer verdiği pokemon* a kadar ya kökülür idi ya da karşı taraftakini köküp evine mutlu dönerdi öğlen vakti çizgi filmine kadar. annesi önüne yemek koyar fakat nafile. çizgi film izlemekten yemek mi yenir?
