quentin tarantino nun duayen oldugunu kanıtladıgı filmi.
jamie foxx ve filmde fazla görünmesede leonardo dicaprio resmen oyunculuklarını konusturmuslar. fakat beni en cok filme baglayan ve böylesine iştahla izlememe neden olan, dr. king schultz karakteri ile christoph waltz olmuştur. waltz bu karakteri ile sherlock holmes'ı andırmadı değil.
film in müzikleri kulaklarımın pasını tabiri caizse silip attı. özellikle film icinde 2pac'ın sesini duymak fazlasıyla duygularımın yogunlasmasına sebep oldu..
sözün özü, fevkalade bir film. seyirlik, keyiflik..
