geçen gün yağmur dolayısı ile okula giderken çok ıslandım. her ne kadar bunu sorun etmesem de Saç baş ıslanınca sıçana döndüm haliyle. En nihayetinde kantine ulaştığımda arkamdaki çocuktan şöyle bir ses müsvettesi çıktı "abi karşında bu ay 1000 liralık benzin yakmış adam var yaa" bunu duymak zoruma gitti açıkçası. emekçi babamın yıllar boyunca uğraşıp kendine alabildiği araba uno iken (kesinlikle rahatsız değilim) o çocuğun 1000 liralık benzin yaktığını söyleyebilmesini o kadar samimiyetsiz ve gereksiz buldum ki. yani al o bin lirayı götüne sok demek istedim bu ukala davranışa. bu basit bir duygu sömürüsü değil. hem hakkın ile kazanmadığın bir parayla, hayatı zorluklarla geçmiş insanın yanında hava atmak çok basit değil mi?
