basit bir konuyu görsel ziyafete cevirmek nedir, bu filmle bize gösterilmistir. son yillarda dövüs koreografisi olarak izledigim en iyi film. bütün dövüsler canice, ama bir o kadar mantikli bir sekilde aktarilmis filme. öyle bir tekme atmak icin, üc takla atilan filmlerden degil. direk kafa göz dalinan filmlerden.
film'de görsellik ön planda basariyla tutulmus. saf aksiyon üzerine kurulu senaryo'da, diyalog neredeyse yok denecek kadar az. kameraman ve oyuncularin hünerleriyle, seyircinin beynine sürekli adrenalin pompalaniyor.
biz hala beceremedigimiz dallarda milyon dolarlar dökerek film yapmaya ugrasirken, endonezya'lilar böyle büyük bir film icin ufacik bütceyle filmlerini tüm dünya'ya tanittilar. hep ihtisamli, hollywood'a yakin ve milliyetci filmler cekecegiz diye, basit ama bir o kadar etkili filmleri cekmeyi unuttuk.
collateral, departed, old boy veya the raid gibi filmler gayet güzel sekilde ülkemizde de cekilebilirdi.
