sen hiç mi bahar görmedin isimli türkünün içindeki şiir söyledir:
sana geldim, sona...
sende yeryüzüdür gövde bulan
ey suların sonsuzluğu
bakışlarım demir atsın gözlerinin limanına
fırtınalar yorgunu yüreğim sana
bütün sabahlarım sesinde ağarsın
keder tırmanmasın yüzüme bi daha sarmaşık gibi
öpüşlerin damlasın kör dudaklarıma
biliyorum yüreğim durgun sudur dindiğim
korku kıyılarımı sildiğim
sana geldim sustum ve yumdum iki damla ateş düşürdüğün gözlerimi
al uslandı korsan bedenimi
gece kanat çırpsın parmaklarımda
birbirimizden kaçıracak yerimiz kalmasın
birleşsin yağmur soygunu ellerimiz
bırak öpüşlerim ağzını kapatsın
uzun uzadıya susarak kalalım birbirimizle
sabaha söyleyecek söz bırakmayalım
köpekler gibi havlayan acılarımız sussun
sevda çözmesin kendini bizden
sularca gülüşelim
yüreğim alıkoysun gitmelerini
sona geldim, sana...
