her sene düzenli olarak cüzdanımı kaybediyorum, eksiksiz geri dönüyor. para yok diye içinde heralde... yazık gariban kimlik filan uğraşmasın istiyolar sanırım. neyse bu sene de kaybettim tabii. sokakta düşürmüşüm gece. sabahın erken saatlerinde alakasız bi arkadaşım bulmuş, saçmalığa bak. koskoca şehirde yolda yürürken bi bakıyo cüzdan, açıyo içinde benim kimlik.
neyse aradı bi heyecan bi şaşkınlık sesinde, cüzdanını kaybettin mi diye sordu. "bilmiyorum, olabilir" dedim. o kadar alışkınım yani mevzuya. "yolda buldum" dedi, şok içinde anlattı filan. sonra klasikleşen soru-cevap kısmına geçtik: okul kimliğim içinde mi? -evet, kredi kartı? -evet, para? -yok.. tamam dedim benim cüzdan, gelir alırım bugün.
işte ben de bu mucizevi olaya dayanarak hayvan gibi şanslı bir insan olduğuma karar verdim. hayatımda ilk defa piyango bileti aldım. hem de iki tane. çıktı tabi, çıkmaz olur mu? olur. çıkmadı sözlük, bi pıt bile çıkmadı.
