genel geçerli bir doğrudur. inanmaktan kaçış yoktur. kaldı ki bir şeye inanmıyorken bile başka şeylere inanırız. inançsızlığa inanmak, inanmayı boş etmek, en çok kendine inanmaktır. geçici olan nefse inanmak ise ayrı bir enayiliktir kimse kusura bakmasın.
