bir hafta içinde benimde için de olacağım topluluk. öncelikle şunu belirtmeliyim ki artık seksenli doksanlı yıllardan hatırda kalan lise mezunu, her gün aynı takım elbiseyi giyen, asık suratlı memur profili kayboldu. ben yeni mezun bir mühendis olarak en iyi çalışma koşullarının devlet kurumlarında olduğunu fark ettim. ve bunun için çaba sarf ettim. dördüncü sınıfa başladığım ilk hafta kpss kitaplarını aldım ve vizelerin finallerin haricinde her gün kpss çalıştım. nihayetinde on binden fazla elektrik elektronik mühendisinin girdiği bir sınavda kendi alanımda 216. oldum. genel olarakta bir milyon kişi içinden üç bin küsürüncü oldum. aldığım 91.5 puanla zor atandım. yaptığım 23 tercihten sadece biri geliyordu. ve 4. tercihim olan iski ye yerleştim. olmanın bu kadar zor olduğu bir şeyi neden bu kadar kötülüyorlar anlamıyorum. üstelik devlete girip körelmek istemediğini söyleyen bazıları şantiyelerde işçilere ustalara amirlik yapıp, haftada altı gün çalışıp 1500 tl maaş alıyorlar. belki ilerde 5000 tl kazanacaklar ama hep bir stres işsiz kalma korkusu yaşayacaklar. iskide mühendis maaşı 3500 tl. bu paraya istanbulda iş bulacak yeni mezun mühendis olduğunu sanmıyorum. hatta tecrübeli mühendislerin bile belki %20 si bu paraya çalışıyordur.
