bir viyana klasiğidir.
klasik dönem bestecilerinin sonat tarzında bestelenmiş olan bu eser beethoven'in numaralandırmasıyla op.27/2 olarak geçer.
ilk bölüm olan adagio o zamana kadar ki klasik sonat anlayışına terstir. çünkü viyana klasikleri hızlı-yavaş-hızlı şeklinde yerleşmiştir ancak beethoven bu eserde bir prolog olarak bu ağır bölümü tercih etmiştir. do diyez minör tonalite üzerine kurulu olan bölüm zamanının tonal atılımlarında sınırları zorlayarak bir hayli uzak tonlara geçiş yapıp en son tekrar ana tona döner. bölüm yorumdan yoruma değişmekle birlikte 4.5 ila 6 dakika arasında sürmektedir.
ikinci bölüm yine klasik stilin aksine orta hızlı bir bölümdür. üçüncü bölümün hazırlığı olarak kabul edilir. re bemol majör tonalite üzerine kurulu olan bölüm başka bir tona geçiş yapmaz ve yaklaşık 2-2.5 dakika sürer.
aralıksız başlayan üçüncü bölüm ise bir hayli hızlı ve gergin bir prestodur. do diyez minör tonalite tekrar kendini hissettirir. birinci bölüm gibi bu bölüm de akraba olmayan tonalitelerle ana ton arasında gezinir ve karar tonu olan do diyez minörde son bulur. yorumdan yoruma değişmekle beraber bu bölüm de 7-8 dakika civarındadır.
beethoven'ın en ünlü piyano sonatlarından birisi olan bu eser aynı zamanda bestecinin 32 piyano sonatından 14 numaralı olandır.
