sanat filmlerini genelde anlamayaıp sadece filmde kullanılan imgelerin biryerlere gönderme olduğunu sezecek kadar bir sinema bilgim var. genellikle sanat filmi izlerken iki üç defa ara vererek filmi bitirebiliyorum. ama bunda öyle olmadı. hiç ara vermeden izledim filmi. engin günaydının aşmış oyunculuğu bunda en büyük etken sanırım. memur muharremin sağlıklı iletişim kurduğu tek kişi olan gündelikçi kadının filmde görülmeyen sadece sesi duyulan meçhul şahısla evlenmeye karar vermesi sonucu gelişen ve muharremin evinden kavga edip ayrıldıkları sahne en güzel sahneydi bence. bide nergis öztürk ün göğüslerini göstermeselerdi iyiydi.
