bu gerçek düşünüldüğünde insanın içi bir garip olur. hiç bir şey olmasa sokağa çıkıp oynamak vardı yahu.. sabahtan akşama kadar her sokak çocuk dolu olurdu. anneler sadece ara sıra bakardı pencereden bi durum varmı diye. ortalık bozuk degildi. çocuk kaçırma filan yoktu çünkü mahalleli birbirine sahip çıkardı. mahalle büyük bir ev gibiydi. yabancı biri gelip sokakta duramazdı. ev di mahalle. oof of...
