kampüste ben ve troll ekibim gün boyu sıkılmışız. artık sinirden piyanolara tecavüz edeceğiz. dedik alemlere akalım oturduk sakin bir kafeye. biramızı yudumluyoruz kafamızı dinliyoruz. trollüğü öyle bir senkronizasyonlaştırmışız ki bu ekibin bir araya gelince ciddi bir şey konuşması imkansız. yani ölsek gülerek gideceğiz. ve bu mallar yine inciye takılmış bi süre başlamışlar anancılığa.
arthas: kanka geçen astımım tuttu uyuyamadım lan.
özgün: eee.
arthas: sonra anan hadi aşkım geç oldu dedi öyle anca.
ferit' in evindeydik yılbaşında ertesi gün hangoverken çektiğimiz videolara bakıyoruz.
aziz 70lik tekilanın yarısını bizden önce içmiş ve bağırıyor:
''ferit anana hastayım ulan hastayım alıcam şöyle sarı saçından bi tutucam var ya tam şurda kalçaya vura vura... ''
biz gülmekten yerlerde yuvarlanıyoruz. ferit bunun kusacağını anlamış derin nefes al falan diyor. poşet falan getiriyor. telaşlı göt korkusu var tabi.
demem o ki anancılık bir hastalıktır. çok ciddi boyuta ulaşabilir. özellikle liseliler. bakın başlamayın. bırakacağım dersiniz bırakamazsınız sonra üniversite partilerinde böyle rezil olursunuz...
