'freud düşüncesi'nde bilinçdışında kalanlar, bizim içimizdeki kötü olan özelliklerdir.
bastırılanlar ise, geçerli olan kültürün talepleri ve bizim üst benliğimiz ile uyuşamayan şeyler olarak tanımlanmıştır. jung'un sisteminde ise bilinçdışı, tanrısal olanla bağlantıların kurulduğu bir alan ya da bir kaynak olarak açıklanır.
bu tanımlamalara baktığımızda, bizim bilinçli düşüncemizin, büyük ölçüde bilinçdışı tarafından belirlendiği sonucuna varırız. bence bu iki yaklaşım da, gerçeğin tek yönlü olarak çarpıtılmasından başka bir şey değildir. bilinçdışı, bizim bütünselliğimizin bir parçasıdır ve onu yalnızca bilinçli benliğimiz ile özdeşleştirmek yanlış olur. orada bizde mevcut olan her türlü özelliği, en alt düzeydekilerle, en yüce olanları, en kötü şeylerde, en iyileri bir arada bulmak mümkündür.
(kaynak: psikanaliz ve din*, erich fromm)
edit:
tdk'ya göre ayrı, dil derneğine göre bitişik, piyasadaki kitaplarda ise
ağırlıklı olarak bitişik yazılışı kabul görmüş olan sözcük.
tdk'nın 'bilinçaltı' sözcüğünü bitişik, bilinçdışını ise ayrı
yazmak gibi bir yol seçmesi kafa karıştıran ve yanlış bir tutumdur.
