eğer sabaha ilerleyen dakikaların her biri size 'babam kalktı, anam uyandı, halam doğurdu'dan mütevellit bir asma merdiven basamağı gibi geliyosa, sabah olduğunda kendinizi atlantiğin ortasında batmış bir gemiden kurtulup yüzerek afrikanın güney batısında sikim sonik vahşi hayvanların olduğu bi bölgeye atmış gibi hissediyosanız, işte o zaman 'sabahlar olmasın' teması bünyedeki oynaklığı yitirip gerçekliğe kavuşur. amına koyayım bu sabahların bi anlamı olmalı artık.
