öyle naif, narin, nazlı, kokladığında, dokunuldugunda sararıp soluveren, kararıp kapanıveren.. o solarken, koklayanın içine sonsuz bi sevgi haresi hasıl eden.. "koklamaya kıyamam benim güzel manolyam" denmiş ya boşuna değildir..
evrimini ilk tamamlayan canlılardanmış manolya, milyonlarca yıldır hiç değişmemiş, zerafetinden zerre kaybetmemiş..
''..çiçeklerin en tatlısı manolya,
sevgilerin kanatlısı manolya,
ben seni el sürmedeğn gözümle de severim,
sen üzülme, sakın solma, mahzun olma manolya..''
