bunu bu kadar net söyleyebilme noktasına birdenbire gelinmiyor tabi ki. kadın-erkek ilişkilerindeki bir merhabayı cinselliğe bağlayabilenler, hemcinslerin kıskançlıkları, aile bireylerinin bencillikleri vs...ile girdim bu sürece.
ve artık hayatıma yeni insan katmak istemiyorum. galiba bu yüzden gayet samimiyetsiz ve mesafeli birine dönüştüm. çünkü artık ''temkinli olmak'' duygusu her zerreme hakim durumda. küçük ve güvenli dünyamda birkaç eş-dost ve yakın akrabayla yaşayıp gidiyorum işte.
aslında bilerek daralttığım dünyam, bildiğiniz hayattan tecrit olma durumu. yani yaşamın gerçeklerine ''ağlamaya, gülmeye, düşmeye-kalkmaya'' uzaklıktan ibaret bir izolasyon. anlayacağınız sıkıcı ve gerçekdışı.
şimdilik böyle iyiyim.
özlersem fırtınalı denizlere sevdalı kaptanlığımı sana mutlaka uğrıcam hayat.
