bir ülkede mevcut enerji üretimi tüketimi karşılamıyor ise sıkıntı var demektir. bu sıkıntıyı aşmanın ise nükleer enerji dışında şu an için sadece dört yolu;
- fosil yakıtlar*,
- akarsular,
- rüzgar,
- güneş.
rüzgar ve güneş enerjisi, ülkenin birkaç bölgesi dışında türkiye için çok da rantabilitesi olmayan enerji kaynaklarıdır ki balıkesir, çanakkale ve izmir'in belli bölgeleri dışında rüzgar, ege, akdeniz ve güneydoğu anadolu'nun batı kısmı dışında güneş enerjisi kullanılabilir değildir.
yıllık 18 milyon ton'luk petrol tüketimimizin ancak 1,5 milyon ton'luk bölümünü kendi kaynaklarımızdan karşılayabilmekteyiz ve kalanını çeşitli yollardan ithal ediyoruz. 16,5 milyon ton ithal akaryakıtın ülkemize maliyeti 2011 sonu itibarı ile 10 milyar dolar seviyelerinde.
bu durumda, kendimize ait iki kaynak kalıyor ki bunlardan biri akarsular diğeri ise kömürdür. 2011 yılı sonu itibarı ile yıllık toplam sarfiyatımız olan 228 milyar 406 milyon kilovatsaat enerjinin %23'ünü akarsularımızdan, %30'unu ise kömürden üretebilmişiz. her ikisinin toplamı %53 ederken, sadece doğalgaz ile %45'ini ve dışa bağımlı olarak üretebilmişiz. kalan %2'si ise rüzgar ve akaryakıt santralleri vasıtası ile elde edilmiş ki bunda rüzgarın payı, %0,5'i bile bulmuyor.
hal böyle iken, bakkal hesabıyla; %23+%30+%0,5 = %53,5 gibi bir oranda yerli üretime sahibiz, kalan ise ithal.
baraj göllerinde kalacak tarihi eserleri, güzelim vadileri, yemyeşil çayırları korumak, çevreci olmak, ekosistemi ve onun geleceğini düşünmek elbet güzel, hoş, dahası medeni bir insan yaklaşımı ama hal böyle iken, teknolojinin olanaklarından da sonuna kadar yararlanmak istiyor ve bu amaçla ha! babam - de! babam, tüketiyorsak, karşılığında üretmek için de enerji kullanmak zorundayız.
pekiyi! nereden gelecek bu değirmenin suyu? oturup bilgisayar klavyesinden ahkam kesebilmek için dahi enerjiye gereksinimimiz var. onsuz araçlar işlemiyor, üretim ve nakliye duruyor, günlük yaşam bir anda felce uğruyor.
ne yazık ki, %85'lerine ulaştığımız kullanılabilir hidroelektrik kaynaklarımız, mevcut kömür rezervlerimiz, termoelektrik kaynaklarımızla ve bu büyüme hızımızla nükleer enerjiye önümüzdeki 10 yıl içerisinde muhtaç olacağımız ayan-beyan ortada.
o halde, robinson hayatı yaşamayı göze alamıyorsak tek çıkışımız, olabildiğince emniyetli nükleer santraller inşa etmek.
