gözlemlenen tarafın hiç farkına varmadığı, pek de önemli olmayan ancak; gözlem yapan yazarın, ufaktan tebessüm etmesine de yol açabilecek günlük rastgelmelerdir.
dün bir lisenin önünden geçerken bahçede maç yapanlar vardı. penaltı kullanılacaktı. çocuk penaltıyı büyük ıslıklar eşliğinde kullandı, kaçırdı mal yaa. duvarın dış kısmındaki ben bir gülme krizine girdim var ya. bir de durup çocuğu izlemeye koyulmuştum yani. sonra yurda geldim ve düşünmeye başladım, işte asıl burası beni ilgilendiriyor zaten: acaba birileri de beni günlük hayatta görüp de bazı davranışlarıma şahit olan; eve yurda herhangi bir yere gidip de hâlâ benim hakkımda bazı şeyler düşünüyor mudur acaba? eğer bunu düşünen bir kızsa, "ıyy kesinlikle böyle bir sevgilim olmasını istemezdim" mi yoksa " ayy , uzun boylu ve yakışıklı biri, uzun siyah pardesüsü ve beyaz atkısıyla ne kadar da asil duruyor, ne vermezdim ki onunla kafede bir bardak çay içmek için" mi diyor? eğer beni gören otobüste ellerim epey doluyken yer verdiğim bir teyze ise " işte bu çağda özlenilen bir genç, ne var sanki bizim torunlar da böyle saygılı olsaydı" mı diyor?
velasıl, penaltıyı kaçırıp da arkadaşlarının kahkahalarına maruz kalan çocuğun, benim de, hiç tanımadığı birinin de ona gülmüş olabileceği aklına gelebilir mi ki acaba?
