Biraz suskunluk öncesi idi. Söze başlamadan, anlatacağım her şey sana dair idi ama, ben senle değil ruhunla konuşuyorum. Bildiğimiz herşey sonsuz bir yaşamın anlamı değil mi? Zamanın getirisi, başkalaşmak, ve kendine kalmak.
şimdi ise, boş bakışların değersiz saatlerini harcamakla başlıyorsun işe. Zaman anlamaz bunu. Ömür beden için müracaat bürosudur. Vakti biten kaybolur.
aslında sözlerimi sırlarına saklamıştım. Bugün öğrendim ruhunla konuşmayı. Olamaz dediğim herşeyi. Sebebi olan bir şeyleri.
hissetmek ve yaşayabilmek o hissedileni.