Bu arkadaşın hiç kız arkadaşı olmamasının bir kaç sebebi olabilir.
Nedir onlar tipsiz olması, özgüveni olmaması, money talks...
Ben kendi hikayemi anlatacağım.
Ben hep olduğumdan küçük gösterdim. Her ne kadar ilerde avantaj olduğunu söyleseler de küçükken dezavantajın ağbabasıdır.
Tipim de pek öyle yakışıklı diyebileceğimiz bir türde değildi küçükken.
Kendime hiç önem vermezdim. Yataktan çıktığım gibi okula giderdim.
Çok uzun yıllar saçlarım okul traşıydı.
Hayır eskiden kız arkadaşım yok diye tribe de girmezdim ki.
Sonra büyüdük serpildik birden bişeyler değişti hayatımda.
Artık etrafımda çiftleri görünce böyle bir kaşıntı bir huylanma baş dönmesi oluyordu bende.
Hemen ben nerelerde yanlış yapıyorum diye baktım ki doğru yaptığım tek bir nokta yok.
Neyse karınca kararınca değişiklikler yaptım. Önce saçlar sonra kıyafet davranışlar....
Şimdiler de tipimde düzeldi. Bildiğin evrimin canlı temsilcisiyim.
Boy pos da yerine geldi. Ama hala küçük duruyorum. Bu tiple lisede olsam varya ufff diye içimden geçiririm sıkça
Ama bu değişimler yetmiyor. Bir de insanın alışkanlıkları var. Ben bunca zaman tek başına yaşamışım.
Özgürlük ister istemez hayatımın bir parçası olmuş.
Kızlarla bir ilişki paylaşmak zor geliyor, ürküyorum.
Hadi bunu geçtim daha önce kimse beni beğenmemiş ya da ben kimseye hoşlandığımı söylemediğim için bunun farkına varmamışım.
Bunun ürkekliği de büsbütün üzerimde.
E bir de ülkede kezban adında bir efsane ya da gerçek * ama böyle de bir olgu var.
Ben herşeye bu kadar geç kalmışken her şey daha zor geliyor.
Sanki denize girip su belinize gelene kadar suya dalmamışsınız
ya da üniversiteye 45 yaşında başlamışsınız gibi.
geç kalmışlığın verdiği huzursuzlukla, hala bir kız arkadaş edinememenin verdiği huzursuzluk ölümüne kapışırken siz arada eziliyorsunuz.
Hayır hiç bir münasebetiniz de olmamış hani bir laf varya canlı .m görse bomba diye ihbar eder tam o kıvamdayım.
Daha bunun parası pulu işi vakti zamanı var ki eyvah eyvah.
Çok zordayım yani işin açıkçası ve andaval gerizekalı da değilim.
Tek derdim herşeyi derinlemesi düşünüp işin içinde kaybolmak.
Tek ihtiyacım olan da biraz cahil cesareti.
Sonuc: Bugün cem yılmaza gittim ve orada yabancıların çok güzel bir sözünden bahsetti. ignorance is bliss
yani cahillik mutluluktur. Ben çok şeyin farkında olduğum için bu kadar mutsuz ve bu denli yalnızım.
Not: çok uzun oldu ama böyle birşeye ihtiyacım vardı işin açıkçası...
