Zordur, kendinizi birden boşluğa düşmüş gibi hissedersiniz. Hele ki ailenizden uzak kaldığınız en uzun süre zarfı bir haftaysa. En kötüsü de korkutmasıdır. Başlarda kimse güvenilir değildir, herkes zararlıdır, çıkarcıdır. Zamanla alışırsınız. Sonraları zora düştüğünüzde elinizden tutup, sorununuzu çözecek olan ailenizin desteğini uzaktan uzaktan hissetmeye çalışırsınız. Hissedersiniz ama yanlarındaki kadar olmaz. Zamanla buna da alışırsınız alışmasına da tatillerde eve gittiğinizde kopmaya başladığınızı farkedersiniz, bu da acı verir. ihanet ediyormuş duygusuna kapılırsınız. Siz isteseniz de istemeseniz de bir gün bunun gerçekleşeceğini biliyorsunuzdur oysa.
O kadar zaman geçti ilk ayrılışımın üstünden de, babamın beni yurda bırakmaya gelip vedalaşırken sıkı sıkı sarılarak 'ben her zaman senin yanındayım' demesi ve yurdun kapısından çıkarken benim de iki göz iki çeşme uzaklaşmasını izlememi, her hatırladığımda dünmüş gibi yaşarım.
