hala küfrettiğim nadir durumlardan biri. yahu benim hayatımın en önemli parçasını neden ulaşılmaz bir yere koymaya çalışıyorsunuz? sorununuz ne? o benim tek destekçim, kötü gün dostum. ben onu alabilmek için lisede üç gün para biriktiriyordum. gerçi şimdi üniversiteli olmanın verdiği rahatlıkla alıyorum ama öğrenciyiz sonuçta. camel dan vazgeçemem ben. bu ne sorumsuzluk, ne düşüncesizlik, adaletsizliğin daniskası bu yahu. bıktım ya. sevdiğim şeyleri elimden almayın kardeşim! ordaki birilerine sesleniyorum.
edit: parasızlığın gözü kör olsun.
