bağımısız bir odrusu asla olmayan bir iran, zira ağır silahları çoğunlukla çin'den ve rusya'dan temin edilmektedir. sadece hafif sayılabilecek silahları kendi üretebiliyor. çin'in ve rusya'nın maddi ve manevi desteği olmasa abd'ye gık çıkaramayacaktır. o çok abartılan teknolojisi de fostur, zira uranyum zenginleştirme aktivitesi taa 1970'lerin komünist rusya'sından irana küçük bir hediyedir(!) (ha abd bu işi çok abartır, zira savaş çıkarmak için bahaneler aramaktadır). iran sanıldığı gibi dışa kapalı bir ülke de değildir, özellikle ingiltere, fransa ve almanya ile çok gizli ve güzel sevişmektedir (enerji konusndaki al gülüm-vergülümler), hele ki fransa ile anlaşılması çok güç bağlara sahiptir. mesela fransa'daki iranlılar iran'daki baskıcı rejime karşı bir gösteri yaptıkları takdirde fransız polisi aniden olay yerine gelir ve -o hak ve özgürlüklerin ülkesi fransa- tüm göstericileri toparlayarak götürür ve fişler. hatta geçen yıl fransa'da yaşayan ünlü rejim karşıtı iranlı fransız vatandaşı koruma talep etmesine karşın göz göre göre öldürülmüştür. ermeni soykırımı yok demenin yasak olduğu, hak ve özgürlüklerin rahatça sergilendiği(!) fransa, ülkelerinden çok uzaklarda iran rejim ile araları kötü olan fransız vatandaşı iranlıları bir şekilde baskı ve gözetim altında tutmakta ve bunu karşılığında da iran'dan istediklerini almaktadır. kaldı ki iran'da bulunan kimya şirketlerinin bir çoğu fransız ve alman kökenlidir, çünkü iran endüstriyel-kimya konusunda teknoloji anlamda dışa bağımlıdır! şimdi, iran'dan hangi konuda ders alacağız? ya da ders almamız gereken ülke iran mı! dışarıdan milli sanayisini kurduğu sanılan iran'ın teknolojik gücü(!)ipleri eline almış rusaya, çin ve kısmen de avrupa'nın irana olanak vermesiyle iran bu durumda da, ama yarın ne olacağı belli değil!
