ailenin yanında okumak hem maddi hem manevi açıdan onlara güzellik yapmanızdır. ayrıca şehrinizdeki üniversite çok iyiyse tabii kendinize de bir açıdan güzellik yaptınız demektir.
fakat eksik bıraktıkları da vardır. gerçekçi olmak gerekirse hayatınızda ayrı bir yeri olacak onlarca anıdan mahrum kalmaktır. ayrıca bazı his ve duyguları hiç tadamamak ve bir takım tecrübelerden yoksun olmaktır. hatırıma geldikçe "hayatımda bu kadar eğlenmemiştim" dediğim 10 anı varsa 7'si bu üniversite yıllarındandır. ayrıca mesela kimin getirdiği belli olmayan tam bir aylık höşmerim tatlısı, zeytin ve son alışverişinizden kalan birkaç kahvaltı malzemesinin bulunduğu artık çalışmayan buzdolabını kokmasın diye asla açmadığınız ama bunu unutan size sürekli misafir bir arkadaşın dolabı açması sonucu kışın ortasında evin tüm cam ve kapılarını açtığınız ve hiçbir şey olmamış gibi montlarla bilgisayar başına oturmuşken "olum ben çok üşüdüm" diyen arkadaşa hep bir ağızdan "montla sıç" deyip güldüğünüz bir günü başka ne zaman yaşayabilirsiniz ki? temizlik yapmak bile eğlenciydi lan. bu kadar olmaz diyorsun ama olmuştu. ev cidden yaşanmaz hale gelince mecburen birleşip hep bir elden girişiyorduk işe ve evet çok eğleniyorduk.
