günümüzün sorunlarından biridir. bekaret basit bir şey değildir. kimine göre namus kimine göre ise sadece cinsel organda bir zarın varlığıdır.
şimdi iki tür bekaret var her boku yemiş ama tam ilişki yapmamış birde toplumun kabul gördüğü namus bekareti. şimdi burada beni şakirt diye, dinci diye, gerici diye suçlayabilirsiniz. ama benim lafım on sekizinden küçüklere.
on sekiz yaşına daha gelmemiş 15-18 arasındaki yeni nesil artık bekareti umursamıyor. merak ettiğim ise annesine babasına nasıl bakabiliyor bu gençler. her şeyi geçtik, 18 yaşına kadar onlar sana bakmak zorunda. mantık ne yani seviştin ee sonra? hayır sevişme demiyorum amaç ne cinsel ilişkideki?
hadi diyelim gençlik ateşi bekle be evladım bi yuvandan uç.
birde şu var bekareti kaybetme yaşı 15-18 diye adlandırılan gençlik döneminden de düşük bir seviyede, 13-14lerde ve bunlar çocuk! bu çocuklar da 13-14 yaşında yaşıtları ile değil 19-26 yaş arası halk dilinde "orospu çocuğu", sözlük adı ile sübyancılarla ilişkiye girmekte.
bunlarda baş temel sebep ise hem çocuğun ailesinin onu önemsememesi, hemde o sübyancı tayfasının kültür, eğitim durumunun düşük olması.
