7-8 yaşımdayken odamda kendi çapımda oyun oynuyordum, öğleden sonra falandı, cam açıktı içeri sinek girmişti biraz büyüktü.. sinekten, kelebekten ottan boktan korkan bi çocuk olduğum için oyuncağımın elbisesiyle sineği pencereye doğru kovalıyodum, yol gösteriyodum yani. velhasıl istemeden sineği öldürdüm ben. oturup uzun süre başında ağladım annesi babası şimdi onu aricak, kokusundan bulcakalr hep birlikte bana saldırcaklar falan derken katil oldum diye ağlamaya başladım. ilk cinayetimi işlemiştim mk. hiç bi şekilde kaçamazdım bundan zaten korkuyodum sinekelrden, suçluydum ben, katil olmuştum.
hayatımın geri kalanında ne yanımda bi hayvanın öldürülmesine müsade ettim * ne de bile isteye bi hayvanı öldürdüm. eşek kadar olmama rağmen hala yazın sinekler tarafından ısırılmayı tercih ederim sinek ilacı sıkamam.
bir hafta kadar önce bi arkadaşımla kahvaltı yapıyoduk, tabağımda bal vardı * bi sinek bala kondu, müdahale edemedim. konuverdi geri zekalı. sinek çırpınmaya başladı batıyordu çırpındıkça. korkudan kala kaldım, masadaki diğer arkadaş çatalla sineği çıkarttı, masanın üzerine koydu, sineğin bir ayağında kendisi kadar bal damlası vardı ve kanadına bulaşmıştı. sinek uçamıyodu lan, gözlerimin önünde çırpınıp duruyodu. ayağını sürüyerek yürümeye çalışıyodu, ağlamak üzereysim. kötürüm oldu geri zekalıç evet sinek benim asla yemediğim ama nedense tabağımda bulunan bal yüzünden kötürüm olmuştu. ben sebep oldum, yine bi sineğin hayatını kararttım, ailesini yasa boğdum. o sineği peçetenin üzerine koyup pencere kenarına bıraktı arkadaşım. öldürmedik, kötürüm bi sinek ne yapar, ne yer, kimi emer?
her gece uyumadan önce gözümün önüne geliyo çırpınışları, sürekli gittiğim o mekana gidemiyorum. inşallah çok acı çekmemiştir. amin.