kahramanımız çok tanınmış, büyük bir firmanın en gözüpek gözde bir elemanıdır. büyük satışların adamıdır. komisyonlarıyla ve bağladığı reklam anlaşmalarıyla herkesin gözü üstündedir. fittir. çakmadığı güzel, yaşamadığı ortam yoktur. manhattanın gözdelerindendir. spor arabası, evindeki fitness salonu filan tam bir pazarlamacı dehadır. kapitalizmin gülüdür.sonra filmin 20. dk.larında bişey olur. firmanın hükümetle bir sıkıntısı olur ya da rakip bir firmaya karşı ihale kaybeder.işte bir anda nasıl oluyorsa bu eleman elinde o meşhur karton kutuyla üzgün bir halde ofisten eşyalarını toplamış, düşünceli ve göt olmuş çıkıyorken gözükür. iş arkadaşları ise hala ordadırlar biri kesin zencidir, diğeri de bu abiye gizliden aşık aşırı zeki, duyarlı ve iyi bir kızdır. gözyaşlarını siler. ona üzülme seni unutmayacağız der gibi bakarlar, tesilli ederler. anlarız ki bizim artist işten kovulmuş. sakalları uzar, bakımsız bir halde. elinde gazete ve kalem ilanların üzerini çizer. telefonlar eder ve işler hep terse dönmüşür. evini bile taşımaya başlar. karton kutular yine önümüzdedir. e ne oldu amk?artist?yani bir ihalelik bi hatrın mı vardı o firmada hani bir taneydin. neydin ne oldun? tek maaşlık canın varsa ne sikime oturuyosun manhattan stüdyolarında. ha ara şimdi gazete ilanlarından iş kendine. neyse elemanda cevher olduğu için onu eski kurtlardan bir başka patron keşfeder yine düze çıkar. eski firmadan intikam aldığı da olur. ha o kız mı? tabi ki unutmaz onu bizim manhattan piçi o kıza da dertleşmek babında buluşup çakar ama kız üzülür bu ilişkide. adam tipik bir tiki tabi öyle duyarlı, zeki, anaç kadın neyine bu piçin.
