Şimdiye kadar izLediğim eşcinseLLik oLgusunu en iyi işLeyen fiLmLerden biriydi.
Daha önce izLediğim birkaç eşcinseL temaLı fiLmde ya hakLarı için savaşıyorLardı ya da işin komedi yönü anLatıLıyordu.
Kimse oLayı bir de dini açıdan inceLememişti.
Evet inceLenen dini boyut isLamiyet değiL, ama yine de insana farkLı bir perspektif sunuyor fiLm...
FiLmde kafası karışık bir Bobby karakterimiz var, aiLesinin baskıLarı ve hissetikLeri arasından sıkışıp kaLmış.
Ne yapıcağını biLemiyor.. Bir yandan oLayın Bobby için zorLuğunu düşünürken diğer yandan da aiLe açısından durumun "sıra dışı"Lığını izLiyoruz.
GeLişen oLayLar, vurguLanan bakış açıLarı çok iyi..
FiLmde Bobby'nin yaşadıkLarı ve düşündükLeri kadar annesinin de yaşadıkLarı ve bir süre sonra geLişen farkındaLıkLarı da çok önemLi.
ÖzeLLikLe fiLmin kiLit noktasından sonra değişen hayatLar bence çok güzen anLatıLmış fiLmde.
Senaryoyu cidden beğendim. repLikLer falan cidden iyiydi. Tabii sahneLer de öyLe,
özeLLikLe fiLmin yarısından sonraki dramatik sahneLer fazLasıyLa etkiLeyici.
FinaLde ise Marry'nin yoLda gördüğü bir çocuğa sarıLma sahnesi var ki insanın boğazına yumruk gibi otuyor resmen.
Performans oLarak inceLersek fiLmi, bir tv fiLmi oLmasına rağmen sinemada izLeseydim kesinLikLe yadırgamayacağım performansLar vardı diyebiLirim.
ÖzeLLikLe Sigourney Weaver canLandırdığı anne karakteri için biçiLmiş kaftan oLduğunu düşünüyorum.
Savunduğu fikirLerdeki kararLıLığının yanı sıra fiLmin kopma noktaLarında (özeLLikLe dramatik sahneLerde)
"oyuncuLuk budur" dedirten bir performans sergiLemiş.
Ondan etkiLenmemeniz imkansız. Keza Bobby'i canLandıran Ryan KeLLy'de çok iyiydi bence.
Karakterin yaşadığı karmaşayı seyirciye çok iyi yansıtıyor.
FiLmi bir de "gerçek hikaye" kısmı var ki, gösteriLen birçok sahnenin %90 yaşandığını düşünürsek
durumun etkiLeyiciLiği ve önemi bir kat daha artıyor bence.
Çünkü izLediğimiz fiLmi sadece oturup birisi kafasında kurguLamamış, bu oLayın büyük bir kısmı gerçekten yaşanmış.
Bu da insanı fazLasıyLa düşünmeye itiyor: "bu durum benim başıma geLse ne yaparım" diye düşünmeye sevkettiği gibi ister istemez
etrafımızdaki gay insanLara bakışımızı da sorguLatıyor.
Bu arada "benim başıma geLse ne yaparım" derken sadece gay oLmaktan bahsetmiyorum
çocuğumuzun ya da bir yakınımızın gay oLduğunu öğrendikten sonraki tutum ve davranışımızdan bahsediyorum.
Sonuç oLarak fazLasıyLa izLenesi bir fiLm.
ÖzeLLikLe sessiz ve sakin bir zamanda izLemenizi tavsie ederim.
Yanınızda peçete buLundurmayı da unutmayın zira ağLama oLasığınız yüksek.
