Vaazları yırtıp burnunun dikine gitmek değilmiş hayat. Zamanı acımasızca yemek, güzel olan her şeyi erteleyerek geldiğin son nokta. Çok ders almış olman, hemen hemen her zorluklara göğüs gerdin diye yıkılmam sanmanın manası yokmuş. bak belki de hayatının tam yarısındasın. etrafına bak, seni sevdiğini söyleyen sevgililer, en güzel anlarında yanındaki dostların nerede? kardeşin bile çekmiyor artık nazını. Annen, baban bile artık bir yük olarak bakıyor sana. hiç büyümedin, hiç de inkar etmedin. Nereye kadar? Elinde avucunda sadece yokluk ve umutlar var. bir '35' yıl daha olacağının garantisi yok. ertelemeyi bir kenara bırak ve artık kendine gel.
