özlüyorum ve seviyorum. sürekli ondan birşeyler yakalamaya en ufak bi haber almaya çalışıyorum, çok garip. onsuzluk ölüm sessizliği gibi. gülemiyorsun sürekli aklında o, onsuzluk duygusu bu duygunun verdiği inanılmaz acı. çaresizlik. sesini nasıl özledim. bazen ilişkilerde denilen şeyler yapılan şeyler o kadar kırıyor ki sizi geri alamıyorsunuz karşılıklı yada tek taraflı. o sözleri bana söylememiş olsaydı istemez miydim yanında olmak, öpmek. ama bir insana yutamıycağından, kalbinin kaldıramıycandan tokat atar gibi intikam alır gibi ağır sözler söylenmemeli. hele o insan size herşeyini vermişsse sizin için elinden geleni yapmışsa. nasıl başa çıkıcam bu acıyla bilmiyorum henüz. o ne durumda bilmiyorum bu acıtan en çok belki de. ama sevgili tüm o sözlere rağmen aklımda kalbimde sen varsın birtek ve bu büyük acı.
