Osmanlı Türkleri sevmez ve aşağılık görürdü: Türk sözcüğü hakaret saylır, insanları aşağılamak içi kullanılırdı. Birini aşağılamak için Eşek Türk ya da yalnızca Türk denirdi... Başka milletlerden olanlar yüceltilir, Türk aşağılanırdı...
Osmanlı yönetiminde Türke yaklaşım o denli aşağılayıcıdır ki, o günlerden kalan aşağıdaki şiir bu yaklaşımı özetlemektedir:
`"Türk değil mi, Merzifon'un eşeği,
Eşek değil, köpekten de aşağı."`
Osmanlı'nın bu yaklaşımına Türkün verdiği yanıt, bir şiirin dizelerinde şu şekilde yer almıştır:
"Şalvarı şaltak Osmanlı
Eğeri kaltak Osmanlı
Ekmede yok biçmede yok
Yemede ortak Osmanlı"
Bu tutum ve koşullar içerisinde "Türk" kimliği, yönetimin merkezi olan istanbul'dan uzak, savaştan savaşa asker toplamak için anımsanan, Anadolu köylerinde kapalı bir kültür içinde dili ve töreleri ile yaşamıştır. Zaman içinde "Türk", yöneticisine o denli yabancılaştırılmış ki, kimi kez "Osmanlı efendisine Türk demek hakaret sayılmış, "Türk" sözcüğü, Anadolu köylüleri için kullanılır olmuştur.
