insan geçmişi ile, en azından aile içinde veya ona en yakın akrabaları ile geliştirdiği ahlaki ve sevgi yüklü ilişkileri ile mutlu olabilen sosyal bir varlıktır. bir takım suni döllenme teknikleri ile, en baştan babanın olmadığı ve giderek o büyük aile kavramının da yok olmasına ve insanın yalnızlaşmasına yol açmak doğru değildir. bir insanın aile içinde en azından ana baba terbiyesi ve güvencesi içinde yetişmesi, kişilerin kendilerine olan güveni ve mutlulukları, dolayısıyla da toplumun geleceği açısından büyük önem arz eder. babanın belli olmadığı tekniklerle, örneğin sperm bankalarından suni döllenme yoluyla çocuk sahibi olmak, bir kere en başından kimden olduğu belli olmayan spermler nedeniyle bir yandan kadının, kendisine ama aslında doğacak çocuğuna en iyi baba olabilecek adayı, öte yandan da aynı şekilde erkeğin kadınını seçme şansını engelleyerek, doğanın elindeki nesillerin giderek en mükemmele ulaşabilme yeteneğini, yani doğal elimine etmeyi, elinden alacaktır. bu şekilde doğan çocukların artması ve aynı kişilere ait sayısız sperm örneklerinin başka başka annelerde kullanılması sonucu oluşan bir toplumda da bir anlamda koruyucu olan gen zenginliğinin giderek azalması ve genetik olarak aynılaşmanın yaşanacak olması da bir başka handikaptır. dolayısı ile civciv üretir gibi insan üretmek, hepinizin de tanık olduğu üzere daha ocağa atmadan havada pişen lezzetsiz tavuklar misali, giderek aynılaşan ve robotlaşan tatsız tuzsuz bir insan neslinin oluşmasına yol açacaktır, bilmiş olun.
