(#18073982) düşüncelere gark edip beni o istemsiz sonuca yine ve yine maruz bırakan yazar.*
düşünmek bizi hayvanlardan ayırır demiş birileri, peki bu iyi mi? düşünmek bizi hayvanlardan farklı kılarken aynı zamanda üstün mü kılmış? dinlere bakarsak öyle, felsefeciler için de öyle ama bana kalırsa onlardan çok daha zavallı kılıyor bizi bu yetenek. mutlu etmiyor en başta. kayıtsızlık, uzak huzurlu çocukluk günlerden güzel bir anı oluyor sadece. hani şu genelde düşünmenin tam tersi diye adlandırdığımız duygularla hareket etme hadisesi var ya, bekle var.* yok öyle bir dünya her duygumuz düşünceye endeksli düşüncelerimizle 'sevilebilir' 'sevilmez' yapıyoruz insanları. eh şimdi ben en basit tepkilerimi bile bu 'düşünce' denen illetten arındıramıyorsam boku yemiş olmuyorum da ne oluyorum?
